Demli Çay

Demli bir çaydır baktığım
Gözlerinin yerine
Dalıp giderim derinden derine
Susar dilim, çaresizim
Ah çekerim duymazsın
Bir mektuptur titreyen ellerim
Okumazsın
Gece zifiri karanlık
Gece deyince bile
Adın gelir aklıma
Bilmece gibi gece
Soldan sağa
Yukarıdan aşağıya
Çözemez onu kalbim
Suskunluğum dört cilt kitaptır
Anlatsam dinler misin?
Ben çay rengi yangında
Gece gündüz yansam da
Duyulmaz belki sesim
Susarım fısıldarım
Beni Yaradan dinlesin
Aşkımdan utanırım
Tasam sevmektir bir tek
Aşkım sana ne gerek
Beni eşşekler tepsin
Sen ekmek derdindesin