Demokrasi Toprağı

Karışır barut kokusuna,
Kan kokusu.
Fidanların ateşi,
Yakar anaların yüreğini.
Kin ve nefretin çocukları,
Ateş gibi büyür,
Kimi asker, kimi gerilla olur.
Acele edin canlarım ayrı,
Emeğim ayrı,
Servetim ayrı heba olur.
Sarmadan Anadolum'u
Söndürün bu yangını ne olur!

Bu millet dağ gibi köklü,
Dağ gibi uludur.
Dünyadaki tek cennet Anadolu'dur.
İsteyecektir birileri elbet,
Çıkıp zirveye cennette yaşamak.
Hesabı da yapılmıştır muhakkak,
Fukara topraklar edilse talan,
Toz çıkar ancak.
Yüce dağları alandır,
Büyük zafer kazanan.
Kale içeriden fethetilir.
Demek ki birileri ya satın alınacak,
Ya sokulacak içeriye nifak.
Öyleyse şaşırmak neden?
Kale kapısıdır demokrasi demirden,
Vurdun mu ki kapıya kilit sen çokönceden...

Ayrılık değil ki istenilen,
Ateş ve barut neden?
Kiminin karnı,
Kiminin ruhu aç.
'Doyuramam herkesi, param az!
Deyince sen,
Etmedi kimse itiraz.
Ya diğer ihtiyaç?
Bu canım millet,
Huzura aç,
Güvene aç,
Paraya pula değil,
Ya sağlam bir iradeye,
Ya güçlü bir idareye muhtaç.
Evet,yönetimin Cumhuriyet,
Ama hani evrensel hukuk,
Hani sosyal adalet?
Duyuluyor mu her yerde hakkın sesi?
Neden beklenildi bugüne değin,
Para pulla satın alınmaz ki demokrasi!

Nasıl olur, akıl almaz,
Ulu bir bir devlet,
Mazeret arar, çözüm aramaz.?
İhanet değil,
Sadakât biterken demokrasi toprağından,
Sen ne eker, ne dikersin!
Evet, korkun yersiz değil,
Çünkü dağdır o,
Ama üstünde diken bitmez.
Evet ovadır o,
Ama, koynunda ayrık yürümez.
Ancak taşından, toprağından memnun,
Ne kayınlar, ne çınarlar yetiştirir,
Yedi düvel gelse,
Yurdundan, toprağından sökemez.