Demokrasi Yok mu Bu Ağaçta

Çıplak bir ağaca astım kendimi isteklice ölümü bekliyorum
Kalp atışlarım hızlanmaya başladı ve tarafsızca sallanıyorum
Umutsuzluğa sabitledim gözlerimi yutkunamıyorum ama ağlıyorum
Bedenim titremeye başladı anne ! ölüyorum ve hissedeceğini umuyorum

Özgürlük insanın kendine başına ölebilmesiymiş, bunu üstüne basarak söylüyorum
Oysa ne kanlar döküldü bu uğurda, şimdi hepsine acıyorum
Haydi ölüm gözlerimde kapandı, savunmasızca seni bekliyorum
Demokrasi yok mu bu ağaçta, ben özgürlüğümü istiyorum

Güneş umut ışıkları saçar diyordum ama şimdi göremiyorum
Kör olan insanlara haksızlık etmişim hepsinden özür diliyorum
Umut güneşin ışığında değil, aldığın nefestedir diye düzeltiyorum
Haydi ölüm illa kan çıkması mı lazım, al işte onu da veriyorum

Ve bıçağı da sapladım kalbime, karşılıksız aşkımı da bitiriyorum
Oysa umutlarımı asmıştım ben o kızın kalbine, şimdi onları da bırakıyorum
Yalnız bir gerçek var inkâr etmiyorum, ben o kızı hala seviyorum
Ölüm geldiğini gayet iyi biliyorum, çünkü kuşları artık duyamıyorum

------------------------------------------------------------------------
Elveda hiçbir zaman kurallarına boyun eğmediğim dünya
Elveda hiçbir zaman kendisini sevdiğimi bilemeyecek olan sevgili
Elveda yalnızca bedenimi emanet ettiğim, sevgili ailem
Ve elveda ruhumu halen titreten, benim duygusal dostlarım

İpi çıkarmayın benim boynumdan, ölüm var onda acıtır sizi
Sakın bıçağı da çıkarmayın kalbimden, çünkü ucunda bir aşk gizli
Gözlerimi açın desem de açmazsınız zaten, bilirsiniz ki kahreder sizi
Yeni arkadaşım ölümü bekletmeyelim, haydi bir an önce gömün beni.