Dengesiz Cambazlar Sokağı
son sahnesi kayıp
yağmurun durmadığı
"pastel tesadüfler" filmi
karanlık kokan gözlerimde
eş zamanlı büyümeli
rengarenk
yarınsız
usulca dönüp duran
kuytularında
imla kaçakları saklanan
rüzgarı yaşam
intihar panayırlarıyla
panayır karşısında
Dengesiz Cambazlar Sokağı
hala o sokakta mısın
ıhlamur ağaçlarını
hüznünle giydiriyor musun
desen desen
odalar dokuyor musun hala inatla
kilitli evlere
adını çıkaramadığın
fazla da etkilenmediğin
üçüncü sınıf öyküler
ara sıra uğruyor mu düşlerine
gece trenlerini düşünüp
merak ediyor musun şimdi bile
yol mevsimi hangisidir
henüz gözlerimde oynanmasa da son sahne
dengemi kaybettiğim sokağında
elime saplanan şiir parçası
çoktan yürüdü kalbime
Yorumdan ziyade aklımdakini söylemeden geçemeyeceğim. Sitede üyeliğimin başlangıç günleriydi, doğrusu yazamıyordum ne inkar edeyim yazılmış bir şiiri okurken hakkını veremediğimi itiraf edebilirim , (bu sözlerim bugün yazabiliyorum anlamı taşımamalı, belki zaman güzellikler sunabilir bu bilinmez) Seni tanıyan dostlar ''Çalışkan'' diyordu, işte burada bir şiiri algılamanın ne demek olduğu kazancı taşıyorum. Şiir okumak ve yazmak sevgi ise bir o kadar da sorumluluk onuda çok iyi anladım.bazen itiraf, övgü, yerme, nasihat şık olmayabilir buna rağmen bir şair emeğinin kaleminin rengini, işçiliğini görebildiğim ender sayfalardan biri...
Değerli kardeşim, iyi ki varsın.
Sevgiyle kal.