Deniz

Bir sigara dumanında tüter gülüşün
Kerpiçten bir evde büyür gölgelerimiz
Yer sofrasında soğan ekmek!
Artık ikimize ne kadar yabancı Deniz!
İkimiz de alabildiğine yorgunuz
Ve öylesine kırgın,
İkimizden daha derin bir hüzün mü var Deniz?

Şimdi her şey elimizde ölü bir kelebek
Eski bir gökyüzünde kalmış gençliğimiz
Kalbimin boş sayfasında bir kırık çizgi
Ve
Sen olabildiğince bir şiir,
Ben alabildiğine renk,
İkimizden daha solgunu mu var Deniz?

Yüreğimin en sızlayan ağrısı
Üzerime yağan nemli bulut gibisin!
Ciğerimde kanayan bir carcur mermi!
Bir omzu düşük ağır delikanlı!
Ben alabildiğine zindan,
Ben kapkaranlık bir orman
İkimizden daha yalnızı mı var Deniz?

Ellerinden ellerimi bıraktığın yerden beri
Sana hala Kızılırmak gibi aşığım!
Şehir şehir, uzak zamanlarımın sahibi
Ah, Denizim, vah denizim,
İçimde büyür hırçın dalgaların
Artık öylesine üşüyorum,
Öylesine düşüyorum,
İkimizden daha bahtsızı mı var Deniz?