Deniz Gözlüm

Her gün döndüğünde akşama,
Kezzap sanki sineme damlayan,
Damga damga aklıma mühürleniyorsun.
Seni silmek isterken hatıramdan,

Sen,
Deniz gözlüm!
Sen,
Gül yüzlüm!
İnce sözlüm...

Geldiğinde odama,
Baktığında bana,
Boy gösterdiğinde endamınla
Sen misin, yoksa bahar mı tecessüm etti bilmiyorum.
Hatıramda binlerce çiçeğin kokusu;
Ama sen daha güzel kokuyorsun.

Gülünce gözlerinin içi,
Sen misin gülen, yoksa ay mı gülüyor yüzüme,
bilmiyorum.
Aklımda binlerce göz,
Ama senin deniz gözlerin,
yine senin gözlerin...

Ve gel, ey deniz gözlüm !
Nice devam eder bu ayrılık?
Ne vakit aşkınla yanan bu yürek erer vuslata?