Denize Düşen Yılana Sarılır 1

dilbaz şiirin modasına kervancı oldum
hiç bir şey bilmezken yakıştı kotası
mentalitenin artısı eksi de sevdalı gerisi
bana ne düştü p/aklama sevda m/odası

sevgili olmaya sevgiye at gözlüğü yakıştı
savunma bahane insani değilse
doğruysan kaçış neye
yarasa misali kaçma
doğruysan ışığa gel !

ben hakkında ne biliyorsun
ne olur darağacına asıyorsun
kim üzülen kim olacak
sevmenin tarifi ki günü kurtarmaya baktığın
artık yeter sevgili demeye ne gerek
ne yazsan kurtarmıyor kelamını
tatlı konuşalım gelmiyor kurguların

benim hiç sevdiğim olmadı ki
bir sen söylüyorsun
varsa sensin sevgili
kimse bu cesareti bulmadı

denize düşen yılana sarılır
bizim sevgili yalana sarılıyor
yinede ben yalan saymıyorum
demedim seviyorum sevmiyorum

*_güzel insan değerlisin*

sevgimin olmadığı yalan değil
ben demedim kusursuz sevgili isteğim

benim sevgim mevsimlikmiş
ben her çiçekten bal alırmışım
sen öyle lümpen kişiliğe gidişime
kulp ödülmüş böyle

kurtarma modunden kurtulan kalmamış
çokta bari tanısa asacak ipe
ip bulamıyormuş ondan asmıyor
görmez külfetin cahille mühatabın bedeli

sen nerden biliyorsun ki öylesini
ben tanıdığını sanmıştım
meğer yanıldığımı öğrendim
yaptığını bana yıkman kafi
bir zayiflik olduğu kanatim

ben seni çok iyi tanıyorum
sen hıç tanımadığın yazdığından belli
her yaptığımız hatayı karşıya yükleme modası
yazdıklarına sahıp olmadım
bırakmadık ki her şeyi bilmiş olasın
ah o kediler kara keçiler var ya

benimse güzel değilsen kötü kültürü
ihrenç
en çok güvenecek olanımsın tartısının özü
sen kendini nereye koyarsan ordasın
sen bulundğun yerdesin
dedikodu modunda olma yeter

sen konuşma sevmiyordun
o zaman beni yok oluşumdu
şiiri iyi konuşuyorsun
daha işletme dedimse
doğru net ol
gözüm senin

15/05/11 - Karataş

*ben hiç kimseyi sevmedim ki... arı olsaydım her çiçekten bal özümdü..*