Deniz'i(m) Şiir Kokar

/Sevgili Arkadaşım Deniz Ercivan'a





Deniz'i(M) Şiir Kokar




...?gök kararmadan ay görünmez?




Tilki uykusunda gönül

B/üzülür bekler kuytularda

Kanar usul usul mazinin yaraları

Kızıl nüfuz eder mavilere... Mağrur



Güneş donar, harlanır kar

Halden anlamaz hiç... O vefasız yâr

Doğurur arzuları yasaklar

Kabına sığmaz taşar



Tuba ağacı kökleri arşa değer

Eksilmez meyveleri

Dalları eğilir toprağı kucaklar



Bir kadın tanırım

Kâh melteme, kâh alaza vurur kendini

Okyanus yürekli buluşur ak denizle asi nehir

Kopar bir bardak suda fırtına



Melerken oyalar kuzuları

Vaki olunca ölüm kesilir ses

Öyle sessiz öyle derinden

Allâme çalar kavalı



Tüf olur aşar volkanları

Aşkla nar kırmızısı

Işıldar her esna 'zümrüt'

Yeşilden gözleri çalar maviye



Tüne tutkulu deli

Gece damıtır sevdayı

Süzülür katre imbiğinden

Değişmese de acının rengi

.......

Üç yaprak filiz

Demlenir yavaş rengârenk ateşte açar çiçek

Kristal bardakta yudumlar acıyı şekerrenk

İnsan... İnsan... İnsan





Göğünde uçurur martıları, vurulur saklı kurşun

İncileri gizlerle derinde saklı...

Taç yaprağına gelinciğin

İki damla yaş düşer

Can... Canım!



Gökkuşağı altında akar durur sevgi seli

Yüreğinin dalgası yosun tutmuş yalan

Gönül ?dost' der! ...

Dostun bağı olmasın talan





Deniz'i(M) yağmur sonrası

Ihlamur kokar çalkantısı aşk!

Ufkunda barındırır da onca canlıyı