Deprem

Gece günü hapsederek bir depreme 

Yerle yeksan olan evleri gördüm

Gözüm dalmış iken boşluğa 

Bir gürültü koparan çığlıkları duydum 

Gece geçmek bilmedi

Derken yeryüzü tekrar tekrar salladı dünyayı

İşte o an durdu hayat, durdu umut, durdu dünya..

Saat 4:17.......... 

Hatay /Antakya

Yer kıyamet günü..

Yer ölüm günü ..

Yer ecel günü..

Geçecek derken sarılarak sığınarak sabaha 

Yağan yağmurda eşlik etti o ana 

Ama durdu dünya..

Durdu hayat..

Ne yazsam olmuyor.

Kelimeler yetmiyor,

Cümleler yarım..

Boğazlarda düğüm düğüm..

Son sabahın son gecesinde ..!

Anlatmaya dilim varmaz..

Devrilen duvarlar 

Yıkılan binalarla 

Ve aslında sımsıcak tüterken bacası

Birden bire buz gibi sokaklar eşlik etti bana 

Sokaklar yorgan olur mu hiç 

Üşüyerek uyuyan çocuğun üstünü örter mi 

Buz gibi taşlar yastığın yerini tutar mı

Maalesef tutarmış 

Hayatta kalabilmek için insan yağmurun altında da uyurmuş 

Uyumak zorundaymış..

Uyku esir alırken gözleri,

Ve aslında sen örtü olurmuşsun bedeninle

Sana sığınarak uyuyan üç cana ..

Aldığın yaralar ne ki yürek yarasının yanında 

Az kalırmış her şey ..

Ne çok şeye şahit oldun gözlerim 

6 gün kahrını çeken sokaklar 

Artık dile geldi 

Gitmelisin......

Artık hiç bir konuşmayı duymak istemiyor bedenim 

Sadece geçecek..

Geçecek... 

Evet geçecek..

Ama yeniden nerde ve nasıl

Savrulduk hepimiz bir yana 

Zormuş yuva bildiğin evden ayrılmak

Gözünün önünde paramparça olmasını izlemek

Ve zormuş çocuk yüreklere bunu anlatmaya çalışmak 

Dedim ya aslında çok zormuş yuva bildiğin topraklardan uzaklarda 

Bir düzen kurmaya çalışmak ..

Nasıl, nasıl, nasıl.....

06/02/2023 04:17 Pazartesi

Hatay/Antakya 

Unutmayacağız...

....Yeniden döneceğiz Hatay !