Deprem Yemiş Dağlar Gibi
Deprem yemiş dağlar gibi, kırıldı gönül faylarım,
Düşürdüğün şu halime, kalmadı bir ağlayanım,
Yüreği de insafı da, herhal rafa kaldırmışsın,
Kulakları tıkamışsın, duyulmuyor hiç feryadım,
Yüzüme yüzüme vurma, vuracaksan vur gönlüme,
Bu gönlümün ateşiyle, gidiyorum ben ölüme,
Kızılay bile el atmaz, gönüldeki depremlere,
Yıktın bütün bedenimi, içerim hep yara bere,
Şimdi ben kime gideyim, kimden yardım dileyeyim,
Gözlerim seni arıyor, çekip gittin nerelere,
Yüzüme yüzüme vurma, vuracaksan vur gönlüme,
Bu gönlümün ateşiyle, gidiyorum ben ölüme,
Yumruk üstüne yumruğu, yemiş boksörler gibiyim,
Sana gönül verdiğimden, sanırım ki ben deliyim,
Benzini döktün üstüme, çakmak elde bekliyorsun,
Bana çektirdiklerinle, anladım ki ben ölüyüm,
Yüzüme yüzüme vurma, vuracaksan vur gönlüme,
Bu gönlümün ateşiyle, gidiyorum ben ölüme,
Tebrik ederim, oldukça güzel bir eserdi, selamlarla..
hüzünlü bir şiir düşmüş yine sayfanıza.
ölüm sizden uzak olsun efendim
kutlarım bu anlamlı dizelerin usta şairini👍