Derbeder Gönlüm Üşeyecek Sabaha

_*doğru insan ışıkta kaçmaz..*

gözleri yansada aydınlığa yönelir
bakmayın benim böyle yazdığıma
bende karanlıktan ışığa koşarım
ateş beni yaksada yanında olurum

yarasa misali insan yok değil
ışıktan rahatsız olur
gerçek sevgiden kaçar
bazen söyleriz ya
hep sevgi deriz
yakınmıza
sevdiğimize çok oldu diye
sevgilerin fazla olduğunu

susarken ayrılığın deminde çalar sazın
konuşurken konuştuğunu
anlatımlara dem eylersin
acıları sitemlere hüzün sayarsın

ve çok sevdik yeminle
kahrolası beyin fıtınası rüzgarlı
değişti...
bu sefer yokuş yukarıya kaçış
iş gerçeği sevgi olunca

biraz umut saldın
kendince yaban saydın
sözünü özüne...
kurgular reber olursa geç kalırsın

insan olmak gerekir önce
sonra sevilmek ne
sevdin mi
gerçek engel tanımaz
bilmişliğin bilmezin ağına kaldık

unutmuştum şimdiki aşk naraları
sülük beyhüde sevdarın yemliğini
severken çevirmeyi geğlersin
adı ne olur
inan ki bilmem

sen daha iyi bilirsin
ad koyamadım geçmişi yazılanı
irdeleyin astığı şiir dizelerin karnı bile ağrı
gözleri yaş doldu
önemli olan sevmekte bir eylem
*
akşam güneşi gün batımı
geriye bıraktığın
düşünmeden yazılanı
alemi seyre daldırdın
yüreğimi ateşledin
yanarken söndürdün
nasıl inanayım

yüreğine gönlüm kalbim
duraksız deryalarda
cesaretin yoksa adaletin de mi yok
tuttuğun ipin düğümü sağlam olur
ama hep acı veren olur

şimdi
ne düğüme nede acıya kaldın
kendi kabuğuna savruldun
k/eşkelerin ağına düşeyim sandın
yüreğim kanar yanar oldu

_derbeder gönlüm üşüyecek sabaha

22 Hziran 11 Freidorf

(...ne fark eder ki olmak olmamak / sırdaş olursun sanmıştım...siirimin son sözü...us gut)
*yarin sunumum var arkadaşlara...anlatırken sen aklıma hiç gelmesin..)*