Derd i Aşk

Feda etmeyen canı canana, bî vefadır,

Maksudu yar olanın, çektiği hep cefadır.

Nice sultan tahtları, yerle yeksana döndü,

Kimi ocaklar batıp, kimi yuvalar söndü.

Kays’ı Mecnun, Kerem’i yakıp da kül eyledi,

Ferhat’ı, Şirin’inin uğruna kul eyledi.

Mevlana’yı semazen, Yunus’u şair kılan,

Şenlik, Sümmani’leri meçhul yollara salan

Züleyha’yı yıllarca kahreyledi bu acı,

Lokman da bulamadı, aşk derdine ilacı.