Derin Sevdam

koridorun alaca ışığını
karanlık bir şaka gibi neşelendiren
sineklerin garip dansına
ne kadar gülmüştün sen

yorgunluktan bitap düştüğünde
o rahatsız edici döşeğe yaslanışını
ve kapı aralıklarından yansıyan gölgelerin oyunları ile okşandığını
serin bir tebessüm ile izlemiştim
eşyaların sıcak dostluklarını
her şeyin içinde bizi kucaklamalarını
hatta başımın üstünde ablukasıyla senin gövdene yaklaştıran
somyanın tellerine bağlanmış iki sevda sözcüğünün
dağ esintileri ile buluşup sarılışı yumuşak meltemlerle
kavuşabilmenin tüm saadetini yaşatmıştı bize

boyutun içinde bir şiirselliği
anlatmanın faydasız gümanında
diyebilirim ki
belki
artık gövdemizin yokluğunda
yol alan rüya dokunuşlarıydı

imgenin sustuğu karmaşanın bir adım ötesinde
samimi ruhların seviştiğini
gözyaşlarının tuzunda anlamıştım

tozutmadan ve karıştırmadan fazla
uzayan bu teraneyi
faslın son nüshasına işlerken
beni terk etmeyen derin sevdana sonsuz teşekkürler ederim.