Derinliğin Özü

Batıyorum...
Kendi denizlerimde boğuluyorum
Çıkamıyorum, kurtaramıyorum kendimi
Umutlarımda batıyorum

Engin denizlerde yalnız bir gemiyim
Fırtınalar, dalgalar parçalar
Gerçekler yıkar geçer...
Bir rüzgar tekrar diriltir beni..
Mazinin karanlığından çıkan,
Uzaklardan gelen bir rüzgâr.

Gece karanlığında yıldızlar başka parlar
Başka bir sevinç onların ki
Soğuğun, suya yansıyan sevinçleri;
Derinliklerinde hüzne bırakır kendini.
Özünü bulabilmek için...

İnkâr edilmez, yadsınılmaz bir gerçektir,
Ben batarken derinliklerime
Belki, dışardan mutludur
Ama yine sarmış beni hüzün!