Derme Çatma Kalpler

bu şiir

senin hakkında. biraz benim hakkımda

diyorum ki nilüfer ve hilal fısıldaması

şair şiiri denizlere saldı

güzel kadının gözleri şiir üzerine doğru kaydı

bir şiir daha tufanlarda nebi sabrı diledi

şair ve şiir derme çatma bir kalbe yerleşemez

bu kalplere asla güvenme

bu şiirin dudakları ve gözleri yoktur kördür sessizdir

ve en önemlisi sensizdir

oysa ki şairin gözlerinde gökyüzü sensizlikten kararıyor

ve körlükte görüyor

gözyaşı gözün elbisesine akıyor

bir sen vakur duruşun dan vazgeçmiyor

kefene yazılan mısra yanından geçiyor

ey güzel kadın

aşk yürekten yüreğe yükselir

şiire bir seyyah olarak girme

şair közde demlenmiş çayını yudumlarken

kalbini kelimelerin karmakarışık-lığına döker

şair yazınca denizler limandan çıkar dolaşır

mehtap ağlar güneş gülümseyen saçlarını açar

ruhu sadedir zarif ve kırılgan olduğu kadar

lakin yüreği yedi düvel orduları yıkan süvaridir

odası dumanlıdır sigara izmariti kaplar duvarları

senin adını yazar takvime gözlerini hayal ederken

ve sen güzel kadın

hâlâ yelken açmadın mı bilinmezlere

diyorum ki saatin akıyor durmadan

bulutlara bak yıldızları izle

kalbinin ibresi boş yalanlara takılı kalmışsa

ey güzel kadın

bu şiir bir şairin sana olan hikayesidir

kelimeleri darmadağın olsa da

şimdi diyorum ki bu şiiri bir yudumla içip

yalan hayallerinin peşinden gitsene….