Dert

Korku daha net duyulmanı sağlıyor,

Sanıyoruz, şiddetle bağırmakla,

Günler hebaya teşvik ediliyor.

Geriye bomboş bir düşünce odası,

Beliriyor e haydi anlam yükle,

Seni anlamak dahi istemeyenlerin içinde..

.

.

Derdini anlatırken,

Susturuluyorsun başkaları duymasın diye.. 

Kanat germiyorsun, 

Bari bir teselli ile al gönlünü...

Ya bu kadar mı? İnsanlığın

Hani nerde? Müslümanlığın...

.

.

Bir kalbi ancak kırılmış bir kalp anlardı...

Bu da yalan...

Herkes kendisinden çok kırılmış,

Acı çekmiş birini görmenin peşinde...

Ancak böyle rahatlıyorlar...

Birinin mutsuzluğunu,

Kendisi de mutsuzsa, 

Dinlemek dahi istemiyorlar.

Hele ki bu en yakınınızsa...

.

.

Yabancı birine,

Saatlerce derdini anlat,

Sana sus demez...

İşte hep en yakınıdır,

İnsanı sırtından vuran...