Dert Elbiseli Adam

Bakmayın bana öyle gülerek,
Ben bir aşkın maduruyum.
Yaktı yüreğimi kül ederek...
Belki de dertlerin iç huzuruyum.

Bana dert elbisesi giydirdi yar...
Çıkartıp çıkartıp giyiyorum,
Ve keskin sirke küpüne zarar...
Sabırla döneceğin günü bekliyorum.

Bana dert elbiseli adam derler.
Ben dert kokusunu üstüme çekiyorum,
Kurtulamam dert yeleğinden,gülerler.
Bu azaplardan kurtulacağım anı bekliyor...

Gülme bana sakın ha arkadaşım,
Ben bunu severek giymiyorum.
Okyanuslara döndü göz yaşım..
Onsuz nasıl diner bilmiyorum...

Bu aşka çatmak istiyorum,ne zülüm diye..
Gülüşlerin geliyor ben vazgeçiyorum.
Sen dert elbisen kalıyor sonrasında hediye...
Ben yine ateşten gömleği giymeyi seçiyorum.

Benim dert elbisemi yar ölçtü,biçti,
Başkası onu inanın dikemez...
Ve bu yürek dert şarabından içti,
Nasıl etkisi var inanın kimse bilemez.