Dert Küpü müsün

Her şey kendi yolunda, deniz dalga barışık
Bir yıldız kaydı gitti, gönülde şimdi hüzün
Ayın şavkı denizde yakamozca bir ışık
Doğanın kanunu bu, yaprak dökülür güzün.

Uzaktan kayıp gider tek mum ışıklı vapur
Karanlığın bağrında, hüznü on iki den vur
Hayalperestlik serbest, gökte mekânını kur
Karanlık göğe haykır, belki duyulur sesin.

Hüzün bulutlarından göğe kurulmuş çardak
Göğün dibi delindi, dökülür bardak bardak
Umutlar sele düşer, belki mahşerde ancak
Başın dik dursun her an, alem ne derse desin.

Azap içerisinde can çekişen bir özü
Yoğurup ele alır gönüller virtiözü
Yüz üstü kalmışsındır söndüremezsin közü
Sonra bir kaşık suda boğulur o hevesin.

Giden gemi yolcusu gözü arkada kalır
Kederin biri gider, döner yerini alır
Dalga dalga peş peşe vurdukça gam çoğalır
Be hey Allah'ın kulu! dert küpümüzün nesin.