Dertliyim

avut kendini gönül,belki gelir bir gün...
belki duygularını hisseder de karşılar.

ah;
bu yar yüreği sapsız kürek!
demirden mi yapılmış,yoksa taştan mı?

her aşk gibi bu da mı sürgün,
bu da mı yüreğe kilit,yüreğe vurgun!

ne bir ömür yaşamak nasip oluyor,ne de ölüm mümkün!

tutam tutam saçlar yoldum,hani kim gördü?
uykusuz geceler geçirdim de kim bildi?
Allah'a isyan değil ama bu derdi niye verdi,
ben aşk istemedim ki,derdim sevgiydi.

yan şimdi acıyan yok haline
derman küpü olsa yar,yine değmez yarana,

sen onu her gördüğünde,
o seni görmezden gelecek, alış bu haline.

gel diyecek geleceksin,git diyecek gideceksin,
hayat mı bu hep sürüleceksin?

sen aşkıyla yanıp insanlığından çıkarken,
o seni bir köle edip yaşayacak,
bu mudur hak!

ey adaletlilerin adaletlisi Yüce Allah'ım,
bunları mı yazacaktı güçsüz ellerim?

yazık bana yazık ki neredeyse isyan edeceğim,
kaç paralık ruhu var ki ben ona değer verdim?

güzellikse Allah vergisi,alımlıysa şeytan tuzağı
der geçerdim ama yapamadım,edemedim.

eğer dertse bu çaresine bakarım,
diye düşündüm,gerçekleştiremedim!

sen de yardımsız bırakıp terk etme beni Allah'ım,
sensin benim tek dayanağım

kalmamış zaten tuzum,şekerim,tadım
herşeyden geçmiş nötr bir varlığım..

ot gibi değil aman gibi değil
sanki toprak gibi hislerim.

pul gibi tuz gibi değil
gözyaşı gibi berrak,berrak ama çelimsizim!

bu taraflarda benden anlayan yok,
ben memleket hasretçisi,
aşkın gurbetçisiyim..

bulsun beni bir hemşerim diye bekler,bekler,beklerim..