Desem

// Cennetin gölgesi vurmuş bir çift ela göze mısralarım //

Hasretini çekiyorum
başka ömre bağlı ömrünün
'Sen' tütüyorsun aklımda
gri bulutlar kümeleniyor kirpiklerime

Ayrılığın vaktini görünce gözlerinde
tebessümlerim soluyor
yarım kalıyor dudağımın kıyısında gülüşüm

Omuzuna yaslanıp ağlamadım
Kumral saçlarındaki akları saymadım tel tel
Huzur bulduğum ela gözlerine uyanmadım hiç
Kollarında yatmadım
Bedeninin gölgesi değmedi tenime
Nefesinde aşkı yudumlamadım

Bilsen içimde neler biriktirdim sana dair

'Sol yanımdasın' deyip gidiyorsun ya
titreyen dudaklarınla bir veda öpücüğü kondurup saçlarıma
Göğüs kafesimdeki çığlıklarımdan
kan damlıyor sesime
Kentin koynunu yarıyor
dudaklarımdan dökülen notası kırık bir türkü
Hüzünlü yankılar kalıyor kaldırımlarda

Bilsen içimde nasıl bir fırtına var

'Gitme kal' desem
gitmesen bu gece
Hicranım dinse dizlerinde
'sen'li saatlerde dursa zaman

Bir hayal mi imkansızı arzulamak

Başka yüreğin nefesi kokarken dudaklarında
Hıçkırıklarımı yutkunuyorum
bir avuç vaveyla koparken yüreğimden
Kadınlığım ağlıyor
yalnızlığımın kollarında
Tükeniyorum
yokluğunun dizlerinin dibinde

Gecelerin zifiri saçlarına asıyorum bölünmüş uykularımı

Yağlı bir ilmek ayrılığın urganı boynumda
Alın yazımı asıyorum
Esrik şehrin
Kaybolduğum kuytularına

// Cennetin gölgesi vurmuş bir çift ela gözeydi mısralarım //
desem..?