Deseydin

Düşlerde görülen mutluluk gibi,
Biranda tükenen yolculuk gibi,
Elimden tutarak bir çocuk gibi,
Hasretin bittiği yol bu deseydin.

Düşürünce gönül sana meylini,
Harcadı uğrunda herbir şeyini,
Elinle sunarken ecel meyini,
İç vuslat denilen bal bu deseydin.

Yalancı dünyanın tek gerçeğinde,
Bir karagözlünün ak pürçeğinde,
Sevda bahçesinde aşk çiçeğinde,
Baharda kuruyan dal bu deseydin.

Yıllar sonra birgün adımı duyup,
Şöyle bir ah edip bağrına vurup,
Pişmanlık yurduna otağı kurup,
Uğrumda divane kul bu deseydin.