Devinim

Görkemli başı göklerde
o hayali kolların uçlarından
bir zeybeğin yiğit havasının alevli bir öpüşü yayılır aydınlığa

_ açık kanatları örter gökyüzünü kartalın
selamı çok uzaklara.


O nağmeler ki gülüş
yalın kılıç meydan okuma
korkuyu kovan
verebiliyor mu ezik yüreğine mertliği sürü sürü kör kuşlar

_ gökle engin arasına
çıkarken ilkbahar Haziranın sonunda.


Elbette bir türkü duyulacak
uzaklardan
mavi yaz akşamlarında özgür bir şölen
üzgün yüreğimde

_ akıntının döndüren tutkusu durdurup
bu gidişe dur diyen.