Devrilenler Sokağı
Çınar'ın enfes gülüşü
Yakıyorsa Yasemin'i derinden
Bunca kıyam neden!
Son klişesini söylerken Deniz
Haydar'a bir -iye eki de yeter.
Ki, Ela sadece gözlere yakıştığı için güzel.
Öyle söylüyordu Ağrı,
Dayanabilir miydi bunca şeye narkotik polisi
Acılara tutunan Ahmet Kaya değil,
Özgürlüklere kıskançlıktandı bunca demir parmaklık.
Korkmazgil'in sessiz tınısıydı oysa bu,
Postayı bize öğreten bir pazar bulmacasında.
Çözemedim seni,
Bağlı eşarbından bir arının seni sevişi
Hiç ummadık namus belalarına bulaştırdı seni.
Kurna başında balık arayan bizdik,
Bilemedik Denizlerin kıymetini...
Yazlara gebeydi yalancı idamlar
En büyük devrimdi Deniz bizim şehrimizde!
Ki bize bile ip aradı onca sömürgeci aydınlar
İdeolojisine sıçtığımın dünyasında
Bakır kaplı şamdandaki mumdu yatsıya kadar uzanan.
Gerisi yoksul, gerisi evetlerin ev hapsinde kalan...
Şiir ki derya... Şiir ki tıpkı İstanbul gibi içinde Deniz Gezmiş şiir... Ki kucaklamış diğer erbapları da sinesinde... Deniz'in Gezmiş'liğine refakat ettirmiş hepimizi asil ve naif şair... Usta işi yine... Sevgiler selamlar adaşım...