Deyiş

ve tekrar tekrar başa döner zaman..
ilaçlarını almamış hasta gibi dolanıp dururken etrafta,
iyi insanların sözlerini anlamayanların son sözü hep deli olur.
uzun bir yaz akşamının ıssız sokaklarında dolaşııp dururken nerden çıktın ki?
intihali yarıda bırakmış,teskeresi onaylanmış bir savaş gibi..
şimdi vazgeç demek kolaydır tabi ?
hiç sevmemiş bir kaltağın,eroin sofrasıdır aşk !
bak kadın,ültimatumlarını başına geçir bir çarşaf gibi,
çık sokağa siyahları temsil et..
beyaz giyme,sigara iç bir beyoğlunda kahve molası da iyi gelir yani..
içi,dışı konyak kokan bir aşk yeminlerinin sabah kahvaltısı olma sonra.
sahip çık,kendine,iyi bak boy aynana..
saçların karışmış,makyajın akmış,kim bilir hangi duyguların koynundaydın dün gece..
ve birde telefonların susmayı bitirirse birşey daha tekrarlayabilirim en sonunda !
küçük bir şehirin,sessiz delikanlısı olabiliriz bizde evet,
ama hiçbir o.ospu kalbin pe.evenki olamayız herhalde..
kısacası sen şu dört çıkmaz sokaklarında oyanlamaya devam et,
ben denizin çocuğuyum...
ne aşk'ın yetimi,
ne istanbulun pi.i,
ve son kez unutmadan !
güzelliğin peş para etmez,o sürtük ruhun olmasa !

hadi,hoşçakal kadın !