Dibe Vuran Fazilet

Ey, şairim!...
Ey, şiirim!...
Bir kaç kuru kelama,
Fırtına koparan yorum...
Ey ki ey..!
Manada hafıza mıhlanır,
İşgali görmez gözlerim....
Doğru söze kırılır,
Panter kesilir yürek...
Asılsız beyana mest olur,
Kaf dağına çıkan gurur...
İsmin, cismin ve cibilliyetin karşısında,
Kıvrılır, gerçeğe döner mi yalan?
Bir kuytuda yalnız ve üzgün,
Ağlar mı hakikat?
Düşündün mü hiç?
Alkışlanırsın...
Sende mi marifet?
Yerine ağlar kalem...
Sükut bilmez lisan...
Yorgundur izan,
Hoşgörü mü şakşak?
Sesin mi balon?
Bilmezsin...
Fuzulî,
Baş tacı...
Sezgisiz halin,
Dibe vurur fazilet...
Yükselirken,
Âmâ gaflet...
Nereye?
Neden ?
Niçin ?
Nasıl hasıl olur?
Sabırla selamet...
Tasavvur...
Cahilin elinde,
Lüzumsuz kopmaz mı kıyamet?
Ehil el,
İtelenir...
Susturulur nefes...
Sanırsın azamet...
Otur oturduğun yerde...
Zatî, ziyade celâl...

yorgunkalem...