Dicle Ve Biz

/Dicle sularını içe içe heyecanlanırdık
dudak dudağa yaşamak için her şeye kanardık/



diclenin deli deli estiği günlerde
kalbimi terbiye eder
alırdım yanında kokundan mazharlı soluğumu


yanında ne zaman hızlı geçerdi
ne hayat çabuk akardı
her an(ımız) bir romana konuydu
birlikte yad ettiğimiz hatıraların serüveniyle




diclenin usul usul tarlaları suladığı kanallarda
beraber aşka uzanmanın dakikalarını yaşardık
ne güneşi takardık
ne insanlardan utanırdık
bildiğimizi (d)okumakla sevdamıza davalar kazandırırdık


pes etmezdik ters giden durumlardan
ikimize esmeyen rüzgârlar için lanetler getirmezdik
avuçlarımıza geçen/başımıza düşen sevgiden kaynaklı her damlaya
rıza gösterirdik büyük memnuniyetle



/ve Dicle'ye baka baka mest olurduk
kendimizi yeşilliğin bolluğunda korurduk/




......................................
18 Ekim 2010,,,14.31
Mardin