Didem

Didem, sen ellerinle sun da kadeh kadeh kezzap,
Biz kanalım peymane peymane Kevser yerine.
Sen, arz et bize cehennemden şule şule azap,
Biz, mükafatın ile raks edelim Zühre diye.

Dağıt etrafından haleleri, görünsün çehren,
Aralansın yüreğimizden perde misali gam.
Cânâna bulutlar ardından bir tebessüm etsen,
Bu cânı hangi mevsim edebilir kahrına ram.

Ey gönül bahçelerimizin mukaddes mihrabı,
Cemâline dalsak bizi tahtına imran eyler.
Ey izzet mihrabımızın gül eda hükümdarı,
izmihrarın da bizi iclaline hayran eyler.

Didem; Firdevsde erguvan, gülistanda gül bize,
Zülfü tel tel olmusş lâl kehribar misali, kayra.
O gül ki, ebediyen tac olacak kubbemize,
Bu kubbe ki tac uğruna ağyar dilinde parya.