Diğer Adı Mutluluk

Mazi, belkide siyah bir gecenin
ayaz esintileriyle doludur;
güzün soğuk yaşları,
kışın üşüyen elleri
ve yalancı baharların gülüşleri saklıdır.

Umut ise derinlerde bir yerde
bekliyordu bizi oysa,
sanki hiçbir zaman terk etmemiş gibi
duruyordu kalbimizin bir kenarında.

Tenimizde hissedilebilecek
bir seher yelinin tazeliğini
arıyorduk sanki,
hem yüreğimizi ısıtacak
hem de bize ışık olacak
karanlık kabuslarımıza âdeta güneş gibi.

Levf-i Mahfuz'da yazılı olanın
bize verilmesi için bekliyorduk,
kendi ıssız sessizlik adamızda;
kimi zaman yorgun
kimi zaman ise yalan tonunda
süslenmiş düşlerin mutluluğunda.

Uzakta bekleyen sevgili gibi,
uzanıpta tutunamayan ellerin
avucundaki kırık dallar gibiydik sanki,
kimdik ya da neydik anlayamıyorduk;
çünkü bir yanımız hep eksik.

Lâkin her bekleyişin bir sevinci gibi,
her özleyişin bir kavuşması gibi;
yalanlar da sona erip
gerçeğin tüm çıplaklığında göründü herşey
ve bulundu denildi mutluluk,
o aşkın ilk bakışında.

Uzun bir hikayenin sonu gibi yazıldı sanki
sonun başlangıcı
ve hiçkimse tarafından bilinmeyen
gökten üç elma düştü denilen masalların
devamındaki huzur gibi oldu yaşanılanlar.

Kibirle değil, riyakarlıklar yok;
sadece mutluluğu ve hak edilen huzuru
duyabilmek hissedebilmek için tenimizde,
tek bir buse bile yetti yanağımıza;
çünkü aşk buydu işte
aslında diğer adı mutluluktu sevenlerin kalbinde...