Dikenli Gül

Kayboldum sevdanın
çıkmaz sokaklarında
Kanattı duygularımı
sevdiğim gülün dikeni

Gündüz vedasından belliydi
gecenin bitmeyecek matemi
Karanlıkta iki renk hariç
hepside sattı beni

Siyah beyaz düşler kurdum
elimde kalan renklerle
Bildiğim ne kadar sözlük varsa
çizdim kara kalemlerle ayrılığın üstünü

Sımsıkı sarıldım dikenli güle
gözlerim doldu acıdan
ama yinede
belli etmedim
gülümsedim işte

aklımı yitirdim
gözlerindeki okyanusun derinliğinde
gençliğimi kelepçeledim
bir gül bahçesinde
şiir oldum sonunda
şiirden öte.