Dikenliydi Yolların

Saf ve temizdi bakışların,masum.
Belliydi yola çıkıyordun,ayakların çıplak.
Hatırlıyorum da çeyrek yüz yıl önceydi.
Kuzgun saçların,
İzsiz, pürüzsüz yüzün.
Cımbız izi olmayan yay kaşların,
Taşmaya hazır nehirlerin saklandığı kara gözlerin,
Bir ressamın henüz sergilenmemiş yeni eseri.

Çıkmaya hazırlandığın,
dağlarını,
tepelerini,
nehirlerini yutacak okyanuslarını bilmediğin,
meşakkatli yol/yollar.

Ayaklarına çarık,
Yoluna/Yollarına harita,
Dağlarına merdiven,
Uçurumlarına köprü,
Bazen de okyanuslara set olmalıydım.

Sıcaklığıyla yansa da avuçlarım,
tuttum ellerinden.
Can yeleği kullanmadan baktım kara gözlerine.
Oklarını bir bir yüreğime saplasa da yay kaşların,
acıya katlandım,
kanamalarımı sakladım.

Çıkmaz yol nedir bilmedin,
bildirmedim.
Dağların heybetliğini hissettirmedim. Aştın.
Köprülerimi sağlam yaptım. Tökezlemedin.
Taşmaya hazır nehirlerine yeni okyanuslar yarattım.

Çeyrek yüzyıl sonra uçmaya hazırlanıyorsun,
Küçük bir serçe olduğunu unutarak,
Gitme deli yüreklim,uçma minik serçem,
akbabaların parsellediği vadilere...