Dileğim Hep Mendil Taşımasın

ben sokakta bir çerçi olamazken
sende çerçiden bir sakız almaya takatın yok
bana unutmazliğin kadar
söylenen zamansız tanımazlık zırhlı sözler

öğrendiğim kadar
gaye amaç ne diye
yar bahtını işletme saydın
fügranları şiir sayarken
oyuncuların asilleri bizdik

düşünürken acıların mentalitesi
Monika nın hümanist yanı
mentalitesi aklıma gelirdi
evrensel yaşamın temel öğelerin
toplumsal ailenin rolü
ki birde dünyaya bakışını

her ikisini taplarsak
iki arti iki eşit beş etmezi
çiftlerim sağlam adımları
ufkumu acan ibret salan

meğer her güzelin kahrı çekilmezmiş
her gönüle bağlanılmazın ötesi varmış
öğrendiğim bu kadar söylenecek
ne yokuşum varmış

ben kimseye aşk şarkıları yazmadım
yazmak hayallerim değildi
seni seviyorum hiç söylemedim
sen bana bunu söylettirdin
bravo sana aşk olsun
yetik şiirlerine
bir yanı ezik yorgun şiirlerim

kurduğun daire de çikanda sensin
acıların varsa susman niye
bilmiyorsan
kalemin ucuna akıttığın mürekep
ne yapsin ruhuna ambargo

ne demeli yamyam zamanın incisi
boncuk satan çerçi ne yapsın

şiirim olmuşsun
türküme çalmışsın
seyrime dalmışsın
bana niye küsmüşsün

umudum değilsen
hangi faili belli olmayan
aşk katili ben miyim
karanlık içinde karanlıklar sunan
sen bunu bilmedin yar
o da bana zor gelir

gelmessen gelme gülüm
gönlünde yatsın baharın
baharımız kışa dönsün
yaktık seyre daldığın düşün

bundan böyle ip asılacak
isteklerim olmayacak
sen ben biz sınıfta kaldık
sevinç kalsin gözlerine...

yüreğine aksın gözyaşımız
dileğim hep mendil taşımasın

29 Haziran 11 Karataş