Dilek

yıllardır taşıdın bizi
aşk yolundan,hayat yoluna kadar
bazen ayaklarına taş çakıl,çalılar takılsa da
nifak askerleri
paçana çamur bulaştırsa da
yılmadın
bıkmadın
şerefle,onurla
başladığın yola devam ettin
bir gün bile şikayet etmeden
müşterek kıldın neyin varsa esirgemeden
bize yakışır tüm güzellikleri sundun yuvamıza
alın teri akııttın
bin zahmete katlandın,bezmedin
ekmeğini,aşını getirdin
bereketle soframıza

kamburlaşsa da sırtın zamanla
kırağı düşse de,saçlarına
alnının her bir çizgisinde,sadakat dokulu
helalinden döktüğün
emeğinin her bir damlası,aslında
mis gibi,karanfil kokulu

senin değerini bilmemek vefasızlık olur sevgilim
bunu senle yaşarken öğrendim,inkar edecek değilim

eski yıllarda ne varsa kırık dökük,döküntü ne varsa
gitsin hayatın çöplük bankasına,erisin
yıldızlar parlasın
kırağı düşmüş tellerine
mavi nurlu gökyüzünün
efsunu değsin
yılların nasırlaştırdığı ellerine
bir çift beyaz güvercin konsun omuzuna
şans dağıtsın
yeşil renkli ırmaklar aksın
yosun yeşili,yorgun gözlerine
kahır,üzüntü,elem ne varsa senden ırak olsun
yüreğine tertemiz sevgiler,mutluluklar dolsun

şimdi bizim için yerin en baş köşede
buyur içeri gir
rahat et,mihman ol
bir ömür boyu saadet içir
senin sağlığın ve varlığın
bizim için en büyük zenginliktir sevgilim
inan bu bize yetişir.



''bir ömür boyu,bu saadet duvağını,üzerimde taşımak,boynumun borcu olsun''