Dilemma
Haber etmiş
Muştu vermiş ağyâra
O Yâr ki
Müstehaktır demiş
Ağzının üzerine avuç bastırılarak
Susturulmuş tüm feryâda
O Yâr ki
Yâr Yâr diye uslanmaz usuna
Uzamış kirli tırnaklarıyla kanşivân çizdiğini
Düşürmez mi anlak ağlak
O soyha yâdına
Bilmez ki
Her terennümde ceste deste
Soyunur kabuğundan
Ondan yadiğâr mukaddes yara
Ey yalnızlığımın güneş kalkanı
Kaldır at
Mecûsî ateşte yak gölgemi
İbret alsın
İç'imdeki deyyûs hüzün
Bileği taşında ehlileşen şiirler kessin
İşe yaramayan parmaklarımı
Oluk oluk sevdâ aksın
Sen
Avuçlarıma ılgıt z'ılgıt dökülen Yan'sızım
Gözlerine katarakt inmiş flu puslu kelimelerle
Bir ben severim seni
Kör ederek bütün renklerini
Boynuna fular diye doladığın
Albenili afilli yanardöner tüm eleğimsağmaların
Ben silerim
Bir ben süpürürüm
Karabaştanlar'ın tünediği b'ahtımı
Sürme sürme çektiğim kirpiklerimle
Yanaklarına ruhsatsız otağ kuran
Gözlerinin yeşil ovalarını mesken tutan
Hecekondu ecel ıslaklıklarını
Bîhaber yaşıyormuş meğer varlığımdan
Aklım
Kalbim ve ciğerlerim
Öykünüp haline
Aldırmazmış yürümeye ayaklarım
Ki
Jilet kesiği bir illetmiş yaşamak
Keserken lime lime bileklerimi
İlâhi Şâir demiştim
Sahi Şâir
Şiir yazmak sana
Tesbih tesbih çekerken
Ezerken
İşaret parmağımın arasında gizil bir arşivi
Lügâtların rahmine düşen her kelâmı
Urgan boğum asmak degil midir
Kurşunî k'alemin boynuna
Tam tekmil
Hazır kıta tenim bedenim
Çığırtkan bir harp içinde
Düşüm ve gerçeğim
Hangi Tarih'in kanlı sayfaları arasında
Kılınçla gürzle bastırılmış kanlı baskınında
İdamlık eşkıyaya çıkar adım
Hangi Şeyh'in başkaldırısıyla
Lağvedilir devrilir saltanatım
Hangi ana tutar
Tınaklarıyla paralanan göğsünde yasımı
Hangi âdil gönlün mahkemesinde
Yargısız aklanırım
Bilirim
Hangi kelimeye dokunduysak
Yandı parmakuçlarımız
Hangi anlama
Hangi manaya sarılıp sarındıysak
Hep çıplak kaldı
Üşüdü sol yanımız
Anladık ki
Yansak da y'alaz alaz bir yangında
Kalsak da
Çiyleri dişleyen k'ara bir Poyraz ortasında
Hep yalnızız
"Hislerinin Öznesini Bulduğu An
Def(n)etmiştir Şiirini Şâir"
Zehra Şahinalp & Nurettin Önder