Dilenci Gibi

Sıla hasretiydi belki aşk yanımı olgunlaştıran

Nefessiz bırakırken özlemlerinin doluştuğu saatler

Değil miydi onlar beni

Sevgilinin ıstırap lezzetine kavuşturan

Çok ağladım belki çok örseledim gözyaşlarımı

Lakin değil miydi onlar yangınlarımı soğuşturan

Arsız ve gurursuz mısralarında neşidelerimin

Yangın yerine dönmüş arzu firkateyni

Öyle arzulu öyle hayran öyle apansız

Bakma sana baktığıma

Sürüklenirken ardında bir yaprak gibi

Kök salmışlığım yaralar beni

Bir şeyler vermek isteyip veremediğin bir dilenci gibi

Zor durumda bıraktım ya seni

Bana beni verdin say seni