Dilenci Gülüşüne B/aktım

sen yüreğimin ç/ağlayanı
kalbimin derbederi solmayan çiçeğimsin
dertlerimin dermanı gönül kuşumsun

sen gönül nuskam olduğundan beri hallerim perişan
yürek fidanlarımın çiçeği saran sarmaşığım
ruhumda yürüyen ikizimsin
sen dilberim gönül kuşum

inan bak ne bakışın kaldı nede kuşlar
kanatsız kaldım yalnız başına
kuşlar bu mevsimde hepsi göçtü kış mevsiminde

gecesi gündüze sayılan karlar misali havalar soğuk bu iklimin
bırak git ne geldin nede gittiin
daha ne durursun
ayrılığın uzak diyarda kol gezdiği yüreklere yanarım

bir çocuktum
umutlarım vardı gülüşlerinden geriye k/alan
acıların bana gülümsüyordu

nasıl sevda ki lafa biçilen yazan çizeni
görüpte görmeyeni yürekten olmayınca
sonrası ayrılık gibi ölüme yanarım

nerde ayrılık çanları ç/alınır
O an gelir aklıma düşersin yollarım kan revan
o nemli gözlerine
sana dilenci gülüşünle baka kaldım

22*12*12*Karataş