Dilim Yok

Kâinat avuçlarına sıkışmış kadar
Dar ve izbe

Harabeleşmiş şehrin
Yangın artıkları gibi kor ve sis kokulu
Ciğeri tükenmiş akşamcı kadar
Az soluklu,

Yokluğun
Sımsıkı yumruklaşmış göğüs kafesimde
Yüreğim tutuklu gülüm
Dilim yorgun.



Karanlıktan, ziyan şiirler yazsam diyorum
Kelimeler kayıp
Hadi bulup buluştursam dağınık birkaç cümle
İçim karanlık göremiyorum

El yordamı dizelesem birkaç mısra
Beni anlatsam, elim yok


Türküleştirsem de söylesem
Cura kırık
Notalar uçuştu efkârımda
Porteler silik.



Anlatsam anlatamıyorum
Sussam... İçim kızılca kıyamet



Göğüs kafesimde taşlaşmış kocaman bir yumruk
İçim kızılca kıyamet

Dağlar devrilecek feveranımdan
Dilim yok...