Dilimin Ucunda Ki Sözü Söyliyemedim Gitti !

Dertler belimi büktükçe büktü
Çileler kahırlar yüzümü güldürmedi
Yarimin yolları bir garip yerlere çöktü
Dilimin ucunda ki sözü söyliyemedim gitti !

Şanssızlığım yakamı hiç bırakmadı
Kahır dolu günler akrabam oldu
Mutlulukmuş neşeymiş hepsi bana hayel oldu
Dilimin ucunda ki sözü söyliyemedim gitti !

Dert yüklü türküler bir türlü susmadı
Zifiri karanlık bulutlar bir türlü dağılmadı
Aşkmış sevgiymiş kapıma hiç uğramadı
Dilimin ucunda ki sözü söyliyemedim gitti !

Kapalı kapalı panjurlar kilitledi dünyamı
Yarimin kahrı yaktı yıktı yuvamızı
Yolların da bekçi kaldım hancı hancı
Dilimin ucunda ki sözü söyliyemedim gitti !

Şimdi nasıldır iyimidir yarim
Güneş görüyormu mutlumudur helalim
Kahır yüklü bedenimle ben onu hep beklerim
Dilimin ucunda ki sözü söyliyemedim gitti !

O kadar çok özledim ki bilemezsiniz özlemimi
O kadar çok özledim ki yarin kokusunu
Bastığı yerlere taşı olurum kumu
Dilimin ucunda ki sözü söyliyemedim gitti ! 5 ARALIK 2010