Dilsizdim Sevdana Özlem'im Hasret'im
Biliyorsun
İkimizde çok sevmiştik.
Lakin açık açık söylememiştik
Belki de kendimize bile itiraf edememiştik
Çünkü ben
Kahpe bir sevdadan
Ağır yaralanmış ve
Enkaz dolu bir kalple
Düşmüştüm
Senli bir hayataVe sen ne kadar ilaç olsan da yaralarıma
Ben seni tüketmek istemiyordum parçalarımda
Bu yüzden,
Bu yüzden ne kadar çok sevsemde
Dilsizdim yar suskundum sevdana
Sen o güzel kahve gözlerinle
Yeşil ışıklar yakıyordun sana gelen tüm yollarıma
Gözlerin yüreğin gülüşün söylemişti de
Bir tek sözlerin söylememişti, söyleyememişti
’’Seni seviyorum’’ diye
Çünkü ne kadar sevsende kadındın
Belkide bu yüzden gururundan, söylemeye yasaklıydın
Ben ise Suskundum yar Dilsizdim sevdana
Seninle benim yollarımızı başkası ayıramazdı
Zaten ayırmadı da
Seni benden alan sendin sol yanım Özlem’im Hasret’im
Beni benden alansa seven fakat
Kaybetmekten korkan sen dolu yüreğim
DOĞUŞ KILINÇ