Dipsiz Kıyamet

alıştım artık şiir yazmaya
yokluğun namzet hicran olmaya
daha ne ister sevilen yürek
zaman da yetmez hiç unutmaya,

yaşanmamışlar özleme hasret
içimde ukde dipsiz kıyamet
daha ne ister gurbete mahkum
vuslatsız ömür ebedi hicret,

neyine minnet bilmem ki neden
karşılığı pus düşmesin dilden
daha ne ister tetikte umut
geçtikçe zaman cümbüşü külden,

izahı olamaz derin mi derin
girdi bir kere adresi kesin
daha ne ister yakınken uzak
yatıpta kalkıp dualar etsin,

zaruriyet yok arzu ve istek
gönülden gelen külfete kürek
daha ne ister yollara düşen
bakışlar üzgün vakite dirsek...

(Berlin,18.10.2017)