Diren Masumiyetim

sersem duyguların yaramaz çocukları geldi yine,
ve içlerinden en haylaz olanı: tutku..
el salla uzaktan onlara, veda eder gibi değil ama.
ellerin sağa sola hareket ederken
zihnin de kaldırsın kıçını!
düşünceleri siktir et, düşün sadece.
robinson'u düşün, janvaljan'ı düşün, duranadamı düşün, düşlerini düşün,
düşün yakamda, düşün...
bu duygu seli beni ne kazlicesmeye, ne de geziparkına goturuyor;
wicdanimin sesine götürüyor.
öyle ya, bu devirde vicdan 'w' ile yazilir,
bu yüzden sahtedir, umarsizdir, alingandir, amerikan kokar...
bu hiçbirşeyi sallamaz bedenin içindeki alıngan ruh
ne yapsin,üşütsün mü yani.
Beden ciplak olabilir, ruh daima ciplaktir, ama zihin çıplak olmamalıdır...
müstehcen sözcüklerden arınmış beynim ne düşünüyor biliyor musun:
acaba bu şiir olmuş mudur şimdi?
Notere onaylatmadik ya hani...