Diriliş

Üzülmek gereksiz geçen zamana
Yaşanan her şeyin altına gizlenmeye
Ömür yetmez!
Kalk da silkelen bir çığlıkla
Duysun tüm okyanuslar çığlıklarının sesini
Belki, duyunca sesini
Şahlanır bir coşkuyla
Şahlanır da, kendini aşar; bakarsın
Dalgaları denizlere dönüşür aniden
Sonra ırmaklar gibi damarlarlara ayrılıp tümden
Hissettirir kendini her dem
Kurur gider belki toprak üzerinden
Ama gider mi dünyadan, silinir mi?

Bir gün tekrar düştüğünde okyanuslara
İlk günkü gibi bir coşkuyla
Dirilişidir, tohumların bir damla suyla
Artık! Gel kendine geç olmadan
Uyan be uyan
Ey koca çınar.