Divane

Gözlerin yıldız gibi parlasa, hep öyle baksa ,
Aşkın bir değil, kâlbimi yıllarca yaksa ,
Gönül neler, neler ister, bunun sonu var mı ki ?
Bir boşluk var orada, dolduracak yar mı ki?

Gördüm ki yaşların, gümüş gibi bir dere ,
Akar gözlerinden yanaklara ve yere.
İnan ki yemin ettim, belki bin kere ,
Ölsem bile seni vermem, sevmediğin, ellere.

Hâlâ ,Kimi deli der bana , kimi divane ,
Bilmezler mi , gönlüm olmuş , yine virane !.
Yüreğimden kan damlıyor, sanki salhane ,
Görseler de perişan halimi, bulurlar bir bahane.


(Şiirlerime güzel sesiyle değer kattığı için
Güzin hanıma teşekkürler)



Kadıköy Mart '98