Divaneniz

Yüreğim mestane
aşkı tanımış ve bilmişim
ikibinli yıllardayız
idrakimin size söküldüğü demdir
sizi görmüştüm
sizin gözleriniz saklı
ama ben görmüş ve bilmiş sevmiştim
yürek yol alırken düşünmez
var mıdır yok mudur hakkı


sizi görmüştüm edep erkan üzre
nezaketin çok işlendiği bir benizde
masum mazlum içli bir seste


cümleler yükseliyordu göğe doğru
uzandım aldım, yine bütün hadsizliğimle
kelimelere böldüm heceledim
harflerini seçtim

sonu aşk eden kelimeler dizdim
yastığımın altına koydum adınızı
baş ucuma astım bazı bazı
adınıza hürmet etmeyi öğrendim


sonra ilminizi öğrendim
sizi bilen edep bilirdi
ben sizinle edep öğrendim


vefa diye bir şey vardı
nazargahı idi yüzünüz
diziniz dibinde vefa öğrendim


sevmek ve sevda basite indirgendiğinde
zoraki bir aşk ile muttakibir muhabbet koyun koyuna
kurdun kuzuya el sürmediği sürülerde
kurdun bizden kuzunun bizdenliğini öğrendim


gözü yarı aralı gündüzler ve geceler eledim
kevgirler usandı ben usanmadım
sizi buldum
sizi eledim
size erdim

öyle güzeldinizki
saçlarınız gölgelerdi yüzünüzü
ben güneşsiz bakışlarınızdan ışıklar büyüttüm
kandillerinizi astım yüreğime
varlık ve yokluk savaşından
birlik mağlubiyetine büründüm
hoşgörüden bir zırhın önünde durdum yanında durdum
sizi siz yapanın bu ruhtan yol alışınıgördüm

hüsn ile gelmiştiniz gönlüme
öylece kaldınız
güzel bakmayı öğrendiğim yüzünüze hürmetle
her yüze hayır hatır biçtim
insanı insan edenin bir iyi niyetten geçtiğini gördüm

sizi görmüştüm edep erkan üzre
hep aynı edeple gördüm
durdum kapıda
eşiğe göz düşürmenin hatrına erdim

başı koydunmu kapıya
bıçakların ardına dayandığını gördüm
ben adanmışım
kurbanlığım sizcede biline

yüreğimi koymuşum eşiğe
gerisi hikaye
manzume
ve yerde bir divane...