Diyar Diyar Gezmekle Dost Bulunmaz

Biraz siyah, biraz beyazsın
Beyninde düşünceler yumak yumak
Yol yol geziniyor kırmızı
Siyah-beyaz arasında
Umut biraz fantazi...

Adını dost koymuştum
Yüzüne baktığımda kendimi görmüştüm
Tam da ben demiştim tereddütsüz
Düşmanlığı şaşırtmıştım...

Meğer, koca bir yalanın girdabına girmişim
Kendim gibi seni de maskesiz sanmışım
Dostluğa en büyük ihaneti ben yapmışım
Hissedilen aklına safça inanmışım
Ve bilmeden kendimi nasıl da yakmışım...

Yanılgılar içinde bir kez daha geldim sana
Kurumuş bir ot gibi başın düşmüştü yana
Gözlerin sahte bakışlara gebeydi
Dilinin ucunda kiralık cümleler perperişan
Farkın yoktu evvelinden...

Biliyorum,
Karalar bağlattı gerçek sana
Eğik duruş çok yakıştı yalana
Acı sesler geliyor derinden
Toprağın ellerine benzemiyor ellerin
İnsan görmemiş bakışların primitiv
Daha ne diyeyim ki sana
Dostluğa kurşun sıktın
Beni kandırmayı başardın(!)
Yolun açık olsun(!)
Düşmanlığın ve sen el ele
Dostluğu bulana kadar
Irağımda kal yeter bana...

Ankara 19 Mart 2014