Diyarbakır' da On Üç Şehit

Siz on üç babayiğit, dağ başında çapulcu peşindeydiniz.
Leş kargaları kelleşce inerken tepenize, yemekteydiniz.
Ani oldu hainlerin hainliği, tüfek tetiklerini ezemediniz.
Elin kolun bağlı sanki halkın içinden hainleri seçemezdiniz.

Ne mutlu sana şehidim, erdin en yüksek mertebeye.
Ne mutlu sana şehidim, bu nasip olmuyorki kimseye,
Evet acı gelecek biliyorum, anne, baba ve sevgiliye,
Sanılmasınki şehid olmak üzer bizi, biz alışkınız ölmeye.

Vatan söz konusu olunca seçim yapmayız, ölürüz öldürürüz.
Fatih, Yavuz, Kanuni acıdımı ki evladına, biz hala düşünürüz.
Onlar vatan dedi evladını feda etti, biz vatandaş düşünürüz.
Gün gelir vatan için bir değil milyonlarca vatandaşı öldürürüz.

Seçebilseydiniz eğer, Mehmedimin değil, hain kanı akardı.
Öyle böyle değil, bu mesele yıl değil bir haftada kapanırdı.
Diyarbakır şenlenir, Dicle şaha kalkar Fırat daha gür akardı.
O zaman TÜRKİYEM de ağıtlar kesilir, bayramlar kutlanırdı.

Sabrımız taşmasın bizim, o gün gelince gör bakın neler olur.
Ermeni'den, Rus'tan, İngiliz'den Anzak'tan sorun neler olur.
Dağ taş azabımızdan titrer ayaklarımızı öper bizlere kul köle olur.
Büyük hoş görümüz var, böyle kalalım sabrımızı taşırmayın nolur.

Bana bak Diyarbakır. Seni bıraksam aç kalırsın, dünyadan dışlanırsın.
Sahibin kalmaz Ermeni'ye Yahudiye yem olur, keklik gibi avlanırsın.
Dünyadan silinirsin, Amerika'daki yerliler gibi, tarih olur okunursun.
Aklını başına al, cennet bir vatana, şanlı bir bayrağa ortak olmuşsun.
17/07/2011