Diyorsun Ki Alıştım Sana!

Seninle çıktık bir yola kuşulsuz,
Kan ter içinde uykusuz,
Diyorsun ki alıştım sana,
Ben alışmadım mı sandın varlığına?

Gözlerin gözlerimde çocuklar gibi eğleşirken,
Ellerin tenimde coşku ile hep şen,
Diyorsun ki alıştım sana,
Ben alışmadım mı sandın kokuna?

Ruhumu sarmışken kolların,
Her gece sıcaklığını, kollarını ararım,
Diyorsun ki alıştım sana,
Ben alışmadım mı sandın tutkuna?

Huzurumu ilk defa bulmuşken,
Sinende ağlayıp, uyumuşken,
Diyorsun ki alıştım sana,
Ben alışmadım mı sandın yangınına?

Korkuyla sırtımı sana yaslamışım,
Zamansız bırakp gidersin diye ağlamışım,
Diyorsun ki alıştım sana,
Ben alışmadım mı sadın ruhuna?

Acın içimi senden çok kanatmış,
Ruhum ruhuna kenetlenip, yapışmış,
Diyorsun ki alıştım sana,
Ben alışmadım mı sandın aşkına?