Diyorum ki

hani diyorum ki
ucu bucağı olmayan bir buluta tırmansam şimdi
ayaklarımı bırakıp aşağıya
saçlarından tutsam yıldızları
yağmur yüzümü yıkasa
yıkılmadan yeryüzü
ve gökyüzü gözlerim olsa


bir şarkı mırıldansa ebemkuşağı
peşinden ıslık çalsa kelebekler
hani olur ya
yeşil tarafından dile gelse dünya
birde
mavi baksa bebekler inadına


aşıklar
aynı nehrin yatağında aksa mesela
okyanuslarda karanfiller açsa
güneşe taç yapsak papatyalardan
melekler ısınsa


cehennemin kızıl gökyüzünde salıncak kursak
ateş gülümsese
dinlense yer göğün kucağında
yarım kalmış şiirler dillense
ve çınlasa kederlerin kulağı


hani diyorum ki

dünyayı küçültsem avuçlarımda
Sur'u üflemekten vazgeçse İsrafil
olur olmaz kopmasa kıyamet
yüreğim
dönmese yangın yerine

ve ölmese her gün

yeniden doğurduğum çocukluğum!