Doğadan Davet

Ağacın gövdesi yaprakları onun herşeyi
Denizdeki dalgalar akıntılar varlığına fazladan ispat
Daha ne dururuz bu davetiyeye
Binamızın arka bahçesine çıkınca
Büyük dalgalar üstümüzü ıslatınca
Rüzgar hatırlatmazmı bunları
Ay bile ışığını yansıtır denizin üzerine
Sen yokmusun sen
Nerden gelmişdir o davetiye kendisine bilinmez
Kimdenmi bahsederim
Dünyanın uydusu aydan
Dünya neresimi
Hani bir gezegen var ya
Güneş yine doğuyor yine batıyor
O ağacın gövdesi bütünleşdi bu olanlarla
Aklımız uçdu gitti zannettik kendimizi andromeda galaksisinde
Çiçekler hadi getirin bizi dünya gezegenine
Getirinki yolu şaşırıp bahsetmediklerimizi unutmayalım
Toprak çiçekle arkadaş o bununla şu onunla
Bunları birbiriyle tanışdıran o davetkarlıkdır
Biz kendimizi getiririz yanımızdakilerle
Siz yani doğa besler vücudumuzu ruhumuzu
Bilmem ne mırıldanır düşen yaprak