Doğmamış Kızıma Mektup

Adı: Ayşe Elvan
Soyadı: Falan filan...
Doğum yeri: Mutluluklar
Doğum tarihi: Güzel yarınlar

Doğamış kızımız Ayşe;
Beyaz, pembe ayıcıklı patiğinin biri bende,
Diğeri ise benim bile bilmediğim bir yerde;
Anneciğinin veremeyeceği tek hediyeydi belkide....

Sevmeyen diller neden seviyorum der be Ayşe?
Neden inandırır sevdiğine?
Annen inanmadı sevgime;
Sevmedi ! Dilleri seviyorum dese de...

Bir seni dilemiştik birlikte,
Birde mutluluğu be Ayşe..
Eşi olmayan patiğini napayım ben şimdi?
Yüreğim bomboş kimi alayım ben şimdi?
Boşver nolur sen üzülme be Ayşe,
Zaten annen yalancının biriydi;
Sevmez ama seviyorum derdi..
Asla unutamam seni derdi;
Hayallerimi bile vermeyi unutarak gitti!
Hem annen kendini beğenmişin biriydi,
Herkesten cok kendini severdi..
Belkide delirmişti:
Ağlardı, gülüyorum derdi...
ALLAH´ı bilir, sayar severim derdi,
Her cıkmazda intiharı seçerdi...
Anlayacağın annen acayip biriydi...
Evlenip ev alacaktik "İs-tan-bul" da
O zaman giydirecektik;
Beyaz, pembe ayıcıklı patiklerini sana!
Yüreğine dostluğu, sevgiyi yazacaktık,
Seninle büyüyüp yayilacaktı unutulmuş dünyaya...
En güzel elbiseleri giydirecekti annen,
Bende en güzel bebekleri alacaktim sana...
Soğuk gecelerde üşümeyecektin;
Üçümüz yatacaktık bir yatakta!
Neyse be Ayşe;
İYİKİ BİR HAYALDİN; YIKILDIN!!!
ÇEKİLMEZDİ HAYAT;
DUYGUSAL BİR BABA
YALANCI BIR ANAYLA...