Doğum

Yıkılan maviliğin adıydın sen
Bir rüya gibi düşlerimde büyüyen masum ve talaşlı bir çocuktun.
Tıpkı güneşin yeryüzünü yakmasıydın,
Değince gözlerin, gözlerime.

Bilinmeyen bir yangın tarihçesine dönerdi benliğim
Ateştin sen...her şeyimi yakan.
Ve bazen kül oluyordun yeniden doğan
Ve küllerinden yeni bir aşka boğan.

Adıydın sen yeniden doğmaların.
Kadınım,
Gül teninde içmeye hazırım aşkın zehirini...

Ben hep gebeydim sana,
Sende senin aşkına beni doğuran ebe...